کد مطلب:26341 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

اين جانب از مريدان امام عزيز و رهبر انقلاب هستم و كاملاً به نظر اسلام اعتقاد دارم، ولي در محلة ما جواناني هستند كه نسبت به انقلاب منتقدند. (البته بعضي به دليل اشتغال، بعضي ديگر به دليل علاقه به روابط آزاد جنسي و ...) بنده بارها در اين مورد با آن ها بحث كرده ام و با وجود آوردن دلائل فراوان باز آن ها عقيده و نظر خود را دارند. به نظر شما بنده به بحث با آن ها ادامه دهم يا سكوت كنم؟ اگر ادامه دهم، با آنها چگونه رفتار نمايم؟

واقعيت آن است كه اكثر جوانان دين مدار بوده و امام، رهبر انقلاب و نظام اسلامي را دوست دارند. حضور همة جانبة جوانان در صحنه هاي انقلاب و نقش آفريني آنان در حفظ نظام و جنگ، حكايت از آن دارد كه آنان رهبر و انقلاب خويش را دوست دارند.

در خصوص شيوة برخورد با جوانانِ منتقد انقلاب و رهبر نظام بايد نكات زير مدّ نظر قرار گيرد:

يكم: انتقاد سازنده از امام و رهبر انقلاب خلاف شرع نيست، بلكه انتقاد از رهبران نظام موجب رشد و بقاي نظام خواهد شد؛ زيرا رهبر يك نظام با آفات و آسيب هاي نظام بيشتر آشنا شده و در تصميم گيري هاي كلان با آفات مبارزه خواهد كرد. شايد بر همين اساس باشد كه امام راحل(س) و رهبر انقلاب از انتقاد همگان ـ به ويژه جوانان ـ ناراحت شده و نمي شدند. البته انتقاد تا آن جا ارزش دارد كه موجب اهانت به رهبري نشود. اهانت به رهبر، موجب تضعيف نظام است. بر اين اساس بايد ديد جوانان با چه انگيزه اي به انتقاد نظام و رهبري مي پردازند. برخي انتقادها از سوي جوانان كه در دهة دوم انقلاب به دنيا آمده اند، طبيعي است، زيرا آنان با مشكلات انقلاب و جنگ و شكل گيري حكومت و انقلاب آشنايي ندارند؛ بنابراين از انتقاد جوانان احساس ناراحتي ننموده و انتقاد پذير باشيد.

دوم: متأسفانه يكي از عوامل انتقاد جوانان از امام و رهبر معظم انقلاب آن است كه آن ها به وظايف رهبري و جايگاه او در ساختار كل نظام آشنايي ندارند. برخي جوانان تصور مي كنند نارسايي ها و مشكلات اقتصادي مربوط به رهبر جامعه است؛ غافل از اين كه رهبر سياست هاي كلان نظام را تعيين مي كند كه در سياست هاي كلان به اشتغال جوانان، ازدواج آنان و ... سفارش شده است. متأسفانه مسؤولان دولتي در اجراي برخي از سياست ها موفق نيستند، همان گونه كه وظيفة مجلس تشريع قوانين همسو با شرايط زمان است و مجلس نيز در انجام برخي از رسالت هاي خود موفق نيست. قوة قضاييه كه عهده دار اجراي قوانين الهي است، بايد در انجام وظيفه خويش سهل انگاري نكرده و با قاطعيت تمام احكام الهي را اجرا كند. عدم انجام وظايف محوّله از سوي قواي سه گانه و برخي از عوامل داخلي و خارجي، موجب مشكلات مي شود كه در جامعه فضاي بدبيني به وجود آورده و نسل جوان را نسبت به نظام و رهبري بدبين مي كند؛ اين در حالي است كه امام و رهبر فرزانه انقلاب، مسئولان نظام را به فقر زدايي و رفع مشكلات جوانان سفارش نموده اند. مگر امام و رهبر انقلاب نبودند كه مسئولان را به نهضت خدمت رساني فرا خواندند؟

مجريان، استانداران و فرمان در نحوة تقسيم بودجه و رفع مشكلات چندان موفق نيستند.

سوم: در راستاي نقش رهبري در حفظ نظام و بالندگي آن است كه دشمنان عليه امام و رهبر انقلاب، تبليغات نظام مند را سامان داده اند.

چهارم: به رغم آن كه در نظام ديني، رهبر از جايگاه بلندي برخوردار است، ولي از جايگاه، نحوة زندگي و ابعاد شخصيت امام و رهبر انقلاب، به طور شايسته ترويج و تعريف صورت نگرفته است. مگر امام راحل نبود كه به خاطر استقلال كشور و حفظ باورهاي ديني، زندان و شكنجه و تبعيد را تحمل كرد؟ او از اين كشور به آن كشور رفته و همة هستي خويش را براي اسلام و امت فرا نمود. امام در زماني عليه رژيم پهلوي قيام نمود كه ديگران جرئت زدن عليه حكومت را نداشتند. بهتر است نسل جوان بازندگاني امام و رهبر انقلاب آشنا شوند و به مقايسة زندگاني آن ها با ساير رهبران دنيا بپردازند. بر اين اساس يكي از وظايف جوانان دلباختة امام و رهبر آن است كه با سازكارها و راهكارهاي مفيد به تبيين جايگاه و ابعاد زندگاني امام و رهبر انقلاب بپردازند.

پنجم: در آموزه هاي ديني براي امر به معروف و نهي از منكر، شرايط و معيارهايي پيش بيني شده كه يكي از آن شرايط، تأثير گذاري است. هدايت جوانان جهت آشنايي با جايگاه امام و رهبر انقلاب، يكي از مصاديق امر به معروف است. اگر پيروان امام و رهبر احتمال دهند كه برخي راهكارها جهت هدايت جوانان تأثير گذار نيست، بايد سكوت نموده و از هر گونه خشونت و اهانت پرهيز نمايند، زيرا رفتار هاي غير منطقي، پيامدهاي منفي در پي داشته و موجب بدبيني بيشتر جوانان نسبت به انقلاب، امام و رهبر معظم انقلاب خواهد شد.